سال پنجم، شماره دوم، پياپي 10، بهار و تابستان 1395

سيف اله فضل الهي قمشي / استاديار برنامه ريزي درسي، گروه علوم تربيتي، واحد قم، دانشگاه آزاد اسلامي، قم، ايران    fazlollahigh@Qom- iau.ac.ir 

حيدرعلي جهانبخشي / گروه معارف اسلامي، واحد اسلامشهر، دانشگاه آزاد اسلامي، اسلامشهر، ايران

                                                                                                                      jahanbakhshi46@gmail.com

دريافت: 25/3/1395 ـ پذيرش: 05/07/1395

چکيده

هدف تحقيق، شناسايي موانع نظريه پردازي، نقد و مناظره علمي در دانشگاه ها و الويت بندي آنها، بر اساس ديدگاه اعضاي هيئت علمي دانشگاه آزاد اسلامي واحد اسلامشهر است. روش تحقيق توصيفي ـ پيمايشي، جامعه آماري شامل کل اعضاي هيئت علمي دانشگاه آزاد واحد اسلامشهر بود که تعداد 174 نفر از آنان، به شيوه تصادفي طبقه اي به عنوان گروه نمونه  آماري انتخاب شدند. داده هاي مورد نياز، از طريق پرسش نامه محقق ساخته با پايايي 89/0 بر مبناي مقياس درجه بندي پنج سطحي ليکرت جمع آوري شد. براي تجزيه و تحليل داده ها، علاوه بر روش هاي توصيفي، از آمار استنباطي گروهي استفاده شد. نتايج نشان داد، مرسوم نبودن مناظره هاي علمي در محيط هاي آکادميک، بوروکراسي حاكم در تصويب نظريه هاي پيشنهادي، تبديل نشدن تفکر خلاق و انتقادي در فرهنگ علمي دانشگاه ها به يک ارزش والا، عدم حمايت از نظريات ارائه شده، احساس فقدان فرهنگ مناسب براي پذيرش، احترام قائل شدن به نظرات صاحب نظران، عدم استفاده از توان متخصصان براي حل مشکلات سازمان ها، تأکيد بر آموزش محوري، به جاي پژوهش محوري، عدم شناخت از اهداف و ساختار کرسي هاي نظريه پردازي، فقدان امکانات و تسهيلات، به ترتيب مهم ترين موانع نظريه پردازي و فقدان اعتماد به نفس کافي در تبيين نظريات علمي، احساس نوعي سياست زدگي در بررسي نظريه ها، به ترتيب از کم اثرترين بازدارنده ها شناخته شدند. حاصل اينکه نظريه پردازي در دانشگاه ها، بيش از هر چيزي مستلزم توسعه زيرساخت هاي فرهنگي و مديريتي است.

کليدواژه ها: نقد و مناظرة علمي، موانع نظريه پردازي، اعضاي هيئت علمي، الويت بندي.