روش شناسی پژوهش در علوم انسانی

هدف تحقیق، شناسایی موانع نظریه پردازی، نقد و مناظره علمی در دانشگاه ها و الویت بندی آنها، بر اساس دیدگاه اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر است. روش تحقیق توصیفی ـ پیمایشی، جامعه آماری شامل کل اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد واحد اسلامشهر بود که تعداد 174 نفر از آنان، به شیوه تصادفی طبقه ای به عنوان گروه نمونه  آماری انتخاب شدند. داده های مورد نیاز، از طریق پرسش نامه محقق ساخته با پایایی 89/0 بر مبنای مقیاس درجه بندی پنج سطحی لیکرت جمع آوری شد. برای تجزیه و تحلیل داده ها، علاوه بر روش های توصیفی، از آمار استنباطی گروهی استفاده شد. نتایج نشان داد، مرسوم نبودن مناظره های علمی در محیط های آکادمیک، بوروکراسی حاکم در تصویب نظریه های پیشنهادی، تبدیل نشدن تفکر خلاق و انتقادی در فرهنگ علمی دانشگاه ها به یک ارزش والا، عدم حمایت از نظریات ارائه شده، احساس فقدان فرهنگ مناسب برای پذیرش، احترام قائل شدن به نظرات صاحب نظران، عدم استفاده از توان متخصصان برای حل مشکلات سازمان ها، تأکید بر آموزش محوری، به جای پژوهش محوری، عدم شناخت از اهداف و ساختار کرسی های نظریه پردازی، فقدان امکانات و تسهیلات، به ترتیب مهم ترین موانع نظریه پردازی و فقدان اعتماد به نفس کافی در تبیین نظریات علمی، احساس نوعی سیاست زدگی در بررسی نظریه ها، به ترتیب از کم اثرترین بازدارنده ها شناخته شدند. حاصل اینکه نظریه پردازی در دانشگاه ها، بیش از هر چیزی مستلزم توسعه زیرساخت های فرهنگی و مدیریتی است.