روش شناسی پژوهش در علوم انسانی

هدف واکاوی عوامل بازدارندة مؤثر بر کرسی های نظریه پردازی، نقد و مناظرة علمی و شناسایی و اولویت بندی راهکارهای برون رفت از آن، یکی از رویکردهای ساختاری آموزش عالی کشور در حوزة علوم انسانی و دینی برای تولید علم در دانشگاه ها بر اساس دیدگاه اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد اسلامشهر است. روش تحقیق توصیفی ـ پیمایشی، جامعة آماری شامل کل اعضای هیئت علمی بودند که تعداد 174 نفر از آنان به شیوة تصادفی طبقه ای به عنوان گروه نمونة آماری انتخاب شدند. داده های مورد نیاز، از طریق پرسش نامة محقق ساخته با پایایی 89/0 بر مبنای مقیاس درجه بندی 5 سطحی لیکرت جمع آوری شد. تجزیه وتحلیل داده ها بر اساس آزمون های استنباطی Z تک گروهی و تحلیل واریانس یک راهه (F) نشان داد: به ترتیب عوامل فرهنگی، اداری ـ ساختاری، عوامل مربوط به سیاست گذاری نظام نظریه پردازی، نحوة ارائة خدمات پژوهشی، و عوامل انگیزشی در نظریه پردازی نقش بازدارندگی دارند؛ اما شدت بازدارندگی عوامل مختلف مورد مطالعه با اطمینان 99/0 معنادار نمی باشد. در نظر گرفتن امتیازات علمی ـ پژوهشی برای ارتقای اساتید از طریق کرسی های نظریه پردازی، در نظر گرفتن محرک های انگیزشی قوی تر برای نظریه پردازان و تدوین برنامة جامع کرسی های نظریه پرداز، به ترتیب از مؤثرترین راهکارهای برون رفت می باشند.