روش شناسی پژوهش در علوم انسانی، سال اول، شماره دوم، پیاپی 2، پاییز و زمستان 1388، صفحات 133-148

    اخلاق پژوهشگران: بحثی دربارة نقش پارسایی در پژوهش

    نوع مقاله: 
    ترویجی
    نویسندگان:
    احمدحسین شریفی / دانش آموخته حوزه و استادیار مؤسسه آموزشی و پژوهشی امام خمینی (ره) / sharifi1738@gmail.com
    چکیده: 
    این نوشتار به اختصار درصدد تبیین نقش پارسایی در پژوهش است. همچنین در پی آن است که نشان دهد نظام اعتقادی و ارزشی پژوهشگر، نه تنها موضوعات و مسائل پژوهشی او را تحت تأثیر قرار می دهد و موجب می شود مسائل خاصی برای او مهم جلوه کند و مسائلی دیگر برای او بی اهمیت و فاقد ارزشی پژوهشی باشند، بلکه در فرایند پژوهش، و همچنین در نتایج پژوهشی اش نقش بسزایی ایفا می کند. تقوا و پارسایی سبب می شود یک پژوهشگر حتی در حوزة علوم تجربی و پایه، بهتر و دقیق تر واقعیت های عالم را بفهمد و کشف کند.
    Article data in English (انگلیسی)
    شیوه ارجاع به این مقاله: RIS Mendeley BibTeX APA MLA HARVARD VANCOUVER

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    شریفی، احمدحسین.(1388) اخلاق پژوهشگران: بحثی دربارة نقش پارسایی در پژوهش. دو فصلنامه روش شناسی پژوهش در علوم انسانی، 1(2)، 133-148

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    احمدحسین شریفی."اخلاق پژوهشگران: بحثی دربارة نقش پارسایی در پژوهش". دو فصلنامه روش شناسی پژوهش در علوم انسانی، 1، 2، 1388، 133-148

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    شریفی، احمدحسین.(1388) 'اخلاق پژوهشگران: بحثی دربارة نقش پارسایی در پژوهش'، دو فصلنامه روش شناسی پژوهش در علوم انسانی، 1(2), pp. 133-148

    APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER

    شریفی، احمدحسین. اخلاق پژوهشگران: بحثی دربارة نقش پارسایی در پژوهش. روش شناسی پژوهش در علوم انسانی، 1, 1388؛ 1(2): 133-148