صفحهها:
133-148
تاریخ دریافت: 1388/08/20
تاریخ پذیرش: 1388/09/01
چکیده:
این نوشتار به اختصار درصدد تبیین نقش پارسایی در پژوهش است. همچنین در پی آن است که نشان دهد نظام اعتقادی و ارزشی پژوهشگر، نه تنها موضوعات و مسائل پژوهشی او را تحت تأثیر قرار می دهد و موجب می شود مسائل خاصی برای او مهم جلوه کند و مسائلی دیگر برای او بی اهمیت و فاقد ارزشی پژوهشی باشند، بلکه در فرایند پژوهش، و همچنین در نتایج پژوهشی اش نقش بسزایی ایفا می کند. تقوا و پارسایی سبب می شود یک پژوهشگر حتی در حوزهی علوم تجربی و پایه، بهتر و دقیق تر واقعیت های عالم را بفهمد و کشف کند.
Article data in English (انگلیسی)
شیوه ارجاع به این مقاله:
RIS
Mendeley
BibTeX
APA
MLA
HARVARD
VANCOUVER
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
شریفی، احمدحسین.(1388) اخلاق پژوهشگران: بحثی دربارهی نقش پارسایی در پژوهش. دو فصلنامه روش شناسی پژوهش در علوم انسانی، 1(2)، 133-148
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
احمدحسین شریفی."اخلاق پژوهشگران: بحثی دربارهی نقش پارسایی در پژوهش". دو فصلنامه روش شناسی پژوهش در علوم انسانی، 1، 2، 1388، 133-148
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
شریفی، احمدحسین.(1388) 'اخلاق پژوهشگران: بحثی دربارهی نقش پارسایی در پژوهش'، دو فصلنامه روش شناسی پژوهش در علوم انسانی، 1(2), pp. 133-148
APA | MLA | HARVARD | VANCOUVER
شریفی، احمدحسین. اخلاق پژوهشگران: بحثی دربارهی نقش پارسایی در پژوهش. روش شناسی پژوهش در علوم انسانی، 1, 1388؛ 1(2): 133-148