مطالعة موردی، واکاوی ژرف رفتار یک فرد از راه سندهای شخصی، مصاحبه ها و خاطرات است. لوپله اولین کسی بود که به کاربرد منظم روش مطالعة موردی پرداخت و با استفاده از روش مشاهده و مشارکت، پایة این روش را بنیان نهاد. مطالعة موردی به بررسی هرگونه تک نگاری که دربارة یک حادثه، تصمیم یا یک مورد خاص انجام می شود، اطلاق می گردد. حقوق دانان آمریکایی این روش را همیشه در بررسی های حقوقی به کار می برند. براساس این نوع مطالعه، هر واحد اجتماعی همچون یک واحد کل به حساب می آید. گاهی حتی یک جامعه یا یک کشور با این روش از ابعاد مختلف مورد مطالعه قرار می گیرد. مورد پژوهی کاربست بسیاری در پژوهش های کیفی عمیق در حوزه های علوم انسانی، اجتماعی، رفتاری و تعلیم و تربیت دارد. در این مقاله به توصیف مبانی فلسفی، معرفی این روش و مراحل انجام گام به گام آن پرداخته شده است.
بامیری، قاسم، فضلالهی قمشی، سیفاله.(1399) بازکاوی روششناسی موردپژوهی بهعنوان رویکرد عمیق و کیفی. دو فصلنامه روش شناسی پژوهش در علوم انسانی، 11(1)، 65-78
قاسم بامیری؛ سیفاله فضلالهی قمشی."بازکاوی روششناسی موردپژوهی بهعنوان رویکرد عمیق و کیفی". دو فصلنامه روش شناسی پژوهش در علوم انسانی، 11، 1، 1399، 65-78
بامیری، قاسم، فضلالهی قمشی، سیفاله.(1399) 'بازکاوی روششناسی موردپژوهی بهعنوان رویکرد عمیق و کیفی'، دو فصلنامه روش شناسی پژوهش در علوم انسانی، 11(1), pp. 65-78