سال دوازدهم، شماره اول، پياپي 23، بهار و تابستان 1400‌

محمدحسن سموعي/ دانشجوي كارشناسي ارشد تربيت مربي اخلاق مؤسسة آموزشي و پژوهشي امام خميني (ره)

    Abosajjad1398@gmail.com
‌دريافت: 22/10/1400 ـ پذيرش: 18/02/1401
چکيده
«اخلاق کاربردي» به شاخه‌اي از علوم اخلاقي اطلاق مي‌شود که حل معضلات اخلاقي را برعهده دارد. انديشمندان اخلاقي براي حل معضلات اخلاقي، روش‌هاي گوناگوني در پيش گرفته‌اند. مهم‌ترين اين روش‌ها عبارتند از: قياس، تمثيل و موازنه متأملانه. هريک از اين سه روش ويژگي‌هاي خاصي دارد و نتايج خاصي را دنبال مي‌کند. در پژوهش حاضر با بهره‌گيري از روش توصيفي ـ تحليلي و با رويکرد انتقادي هريک از روش‌هاي سه‌گانه تبيين مي‌شود. اين روش‌ها در کنار نقاط قوتي که دارند، هرکدام داراي نقاط ضعفي هستند که اخلاق کاربردي را در صدور رأي نسبت به معضلات اخلاقي به چالش مي‌کشند و در نهايت، لزوم کشف و ارائه يک روش متقن و سازگار با مباني اسلامي را خاطرنشان مي‌کنند.
كليدواژه‌ها: اخلاق کاربردي، معضل اخلاقي، روش، روش‌شناسي، قياس، تمثيل، موازنه متأملانه.