مباني روش آموزش توحيد در قرآن با تأكيد بر انديشه‌هاي علامه مصباح يزدي

سال دوازدهم، شماره دوم، پياپي 24، پاييز و زمستان 1400‌، ص 71 ـ 90

حسن شکراللهي/ استاديار گروه معارف دانشگاه پيام نور h.shokr@pnu.ac.ir
‌دريافت: 22/05/1401 ـ پذيرش: 05/09/1401
چکيده

توحيد اصلي‌ترين و مهم‌ترين رکن هندسه معرفتي قرآن، و آموزش توحيد از محوري‌ترين مسائل تربيتي است که قرآن بدان توجه کرده و براي دستيابي به آن از روش‌هايي بهره برده است که مي‌توان با بررسي آيات، آنها را کشف و استخراج نمود. روش آموزش توحيد در قرآن، مبتني بر پيش‌فرض‌هايي است که اين مقاله درصدد است آنها را با تأکيد بر انديشه‌هاي کلامي و تفسيري علامه مصباح يزدي تبيين نمايد تا در پژوهش‌هاي مربوط به روش آموزش توحيد در قرآن مدنظر واقع شود. روش اين تحقيق توصيفي‌ ـ تحليلي با بهره‌گيري از منابع کتابخانه‌اي است. يافته‌هاي تحقيق نشان مي‌دهد اين مباني در ساحت‌هاي پنجگانه معرفت‌شناختي،‌ هستي‌شناختي،‌ انسان‌شناختي، ارزش‌شناختي و قرآن‌شناختي قابل شناخت و مهم‌ترين آنها عبارت است از: مراتب، نصاب و اقسام بودن توحيد؛ هماهنگي روش‌ آموزش توحيد در قرآن با قوانين هستي‌شناسانه؛ ارزش مراتب توحيد؛ هماهنگي روش آموزش توحيد در قرآن با فطرت انسان؛ امکان شناخت توحيد؛ انواع و مراتب شناخت توحيد؛ و روشمندي آموزش‌ توحيد در قرآن.

كليدواژه‌ها: روش آموزش توحيد، مباني معرفت‌شناختي،‌ مباني هستي‌شناختي،‌ مباني انسان‌شناختي، مباني ارزش‌شناختي، مباني قرآن‌شناختي، علامه مصباح يزدي.