تفسیر المیزان، با استفاده از «تفسیر قرآن به قرآن» و استخراج مقاصد الهی با استناد به آیات همگون، توانسته است مبهمات بسیاری از آیات الهی را تبیین ساخته و یکی از بهترین تفاسیر را به جهان اسلام تقدیم کند. یکی از ویژگی های برجستة «المیزان»، نقد آرای تفسیری دیگر مفسران است. در این تحقیق کوشیده ایم تا با مطالعة بیش از نیمی از تفسیر المیزان، روش های نقد علّامه طباطبائی را در این کتاب جست وجو کنیم و برای هریک، چند نمونه بیاوریم علّامه طباطبائی با معیارهایی چون ناسازگاری با ظاهر آیات، ناهمگونی با صدر و ذیل آیه، استفاده از سیاق آیه، بهره جویی از قواعد نحوی و بلاغی، واژه شناسی، استفاده از تاریخ و نقد مطلق انگاری علوم تجربی، نگره های دیگر مفسران و روایات تفسیری را نقد می کند.